آموزشگاه موسيقي شاهين ويلا

آموزش و تدريس تار سه تار ني تنبك تنبور پيانو كيبورد...

یکشنبه ۰۲ دی ۰۳

آموزش و تدريس تار و سه تار در تهران و كرج

۴۵۴ بازديد

ــ يك جلسه به عنوان مشاوره و آموزش مباني بصورت رايگان

ــ زمان هر جلسه حداقل يك ساعت

ــ در نظر گرفتن شيوه اي منحصر به فرد براي آموزش هر هنرجو به تناسب ويژگي ها، توانايي ها و علائق شخصي

ــ خصوصي ، نيمه خصوصي

ـــ مبتدي ، پيشرفته

تلفن

09361890088

--------------------

آموزش و تدريس تار، سه تار، تنبك، تنبور، ني، پيانو، كيبورد و ...

آموزش موسيقي براي كودكان

و تهيه و فروش انواع سازهاي ايراني 

آموزش تار و سه تار

آموزشگاه موسيقي در گلشهر,شاهين ويلا,فرديس كرج.آموزش و تدريس تار و سه تار در آموزشگاه و آموزش خصوصي

۶۵ بازديد

. يك جلسه رايگان

. زمان هر جلسه يك ساعت

. از مبتدي تا پيشرفته و براي همه ي سنين

. تخفيف براي دانشجويان و دانش آموزان و تخفيف به جهت ثبت نام بصورت ترمي

. آموزش با هر دو روش آكادميك(نت خواني و سلفژ) و سماعي(گوشي و سينه به سينه)

. در نظر گرفتن شيوه اي منحصر به فرد براي آموزش هر هنرجو به تناسب ويژگي ها، توانايي ها و علائق شخصي

. مشاوره با اساتيد مربوطه بصورت رايگان

 

تماس: 09361890088


........................................"با لذت بياموزيد و با عشق بنوازيد".........................................

قيمت تار، قيمت سه تار و برخي از سازهاي ايراني

۳۰ بازديد

“تار” از مشهورترين سازهاي زهي ايراني است كه در داخل كشور ساخته مي شود. اين ساز كه با مضراب نواخته مي شود حدود قيمتش در بازار از ۷۰۰ هزار تا ... ميليون تومان متغير است.

يك كارشناس فروش براي خريد اين ساز توصيه مي كند كاسه تار بدون ترك و متقارن باشد. وزن ساز زياد نباشد. خرك و پوست ساز مرغوب باشد و تراش دسته بدون ايراد باشد.

“سه تار” يكي ديگر از سازهاي زهي ايراني است كه با ناخن انگشت اشاره دست راست نواخته مي شود. اين ساز حدود ۷۰ هزار تا ۳٫۵ ميليون تومان است.

“تنبور” از ديگر سازهاي زهي ايراني است كه جزو سازهاي مشهور موسيقي مقامي ايران به شمار مي رود. قيمت اين ساز در بازار ۱۰۰ هزار تا يك ميليون تومان است.

“عود” يا بربط از جمله سازهاي زهي ايراني است كه در كشورهاي عربي و خاورميانه نيز رواج دارد. اين ساز كه هم در داخل ساخته مي‌شود و هم از كشورهاي همسايه وارد مي شود، حدود قيمتش از ۶۰۰ هزار تا يك ميليون و ۵۰۰ هزار تومان است.

“سنتور ” ساز زهي ضربه اي ايراني است كه جزو پرفروش‌ترين و پرمخاطب‌ترين سازها به شمار مي رود. قيمت اين ساز در بازار از ۳۰۰ هزار تا چهار ميليون تومان متغير است.

نوع چوب، سبك يا سنگيني ساز، كوك در نكردن ساز و گود نبودن صفحه روي سنتور از مهمترين نكاتي است كه بايد هنگام خريد سنتور به آن توجه كرد.

“كمانچه” ساز زهي ايراني است كه با آرشه نواخته مي‌شود. اين ساز كه به دو نوع پشت باز و پشت بسته تقسيم مي‌شود، حدود قيمتش ۳۵۰ هزار تا دو ميليون است.

“تنبك” يكي از مشهورترين سازهاي كوبه‌اي ايراني است كه از ۱۴۰ هزار تا يك ميليون تومان در بازار به فروش مي رسد.

“دف” يكي ديگر سازهاي كوبه اي ضربي است كه ۳۰ هزار تا ۲۰۰ هزار تومان قيمت دارد.

” ني” از مشهورترين سازهاي بادي ايراني است كه ۳۰ هزار تا ۳۰۰ هزار تومان فروخته مي شود.

صاف بودن ني و تناسب بند ها از مهم ترين ويژگي هاي اين ساز است.

khazaan.ir

 

نوازندگان و شيوه هاي نوازندگي سه تار

۳۴ بازديد

در قرن حاضر نواختن اين ساز دچار تحولات زيادي شده است و هم اينك بيش از ده شيوه سه تار نوازي را داريم كه هر يك بر گرفته از شيوه قدما و تركيب آن با شيوه هاي ديگر از جمله سلايق شخصي است. اين تفاوت نواختن ها در عمل با استفاده از تنوع مضراب زني، موقعيت قرار گفتن دست مضراب زن بر روي صفحه ساز و نحوه پرده گرفتن توسط دست چپ حاصل مي شود. عواملي همچون نواخت ملايم بر روي سيم ها، تك سيم نوازي، شلوغ نوازي، تنبوري نوازي و سرعت مضراب و پنجه باعث مي شوند صداهاي متفاوتي از اين ساز شنيده شود. در عصر ناصرالدين شاه و مظفرالدين شاه، ميرزا عبدالله فرزند آقا علي اكبر فراهاني از نخستين كساني بود كه سه تار را، مانند تار يكي از سازهاي بنيادين موسيقي ايراني دانست و خود او نيز علاوه بر تار، نوازنده چيره دست سه تار بود. اما از آنجا كه در نخستين ضبط هاي موسيقي ايراني هيچ اثري از سه تار نوازي ميرزا عبدالله به ثبت نرسيده است، اطلاع دقيقي از شيوه نوازندگي سه تار او نداريم. پس از وي، شاگردش درويش خان شاخص ترين نوازنده سه تار زمان خود بود كه از او نيز هيچ نمونه صوتي بر جاي نمانده است. درويش خان علاوه بر تار، شاگردان ممتازي در نوازندگي سه تار داشت كه مي توان به نام هاي ابوالحسن صبا، ارسلان درگاهي، يوسف فروتن، سعيد هرمزي و كلنل علي نقي وزيري اشاره كرد. وزيري با وجود آن كه شاگرد مستقيم درويش خان بود ولي در نوازندگي سه تار دنباله رو استادش نشد و يك شيوه كاملاً شخصي در پيش گرفت. سنت سه تار نوازي بر اساس رديف موسيقي ايران با تفاوت هايي در نحوه بيان، بعدها توسط احمد عبادي، داريوش صفوت، جلال ذوالفنون، محمدرضا لطفي و داريوش طلايي ادامه يافت.

شيوه نوازندگي اين ساز پس از ورود به راديو تغيير كرد. احمد عبادي فرزند كوچك ميرزا عبدالله در سال 1327 توسط اسماعيل نوّاب صفا به راديو دعوت شد و براي اوّلين بار در مرداد ماه سال 1327 صداي سه تارش از راديو پخش گرديد. پيش از آن شيوۀ قدما در نوازندگي سه تار بدين شكل بود كه تمامي سيم ها با يكديگر به صدا در مي آمد ولي عبادي شيوه خلوت نوازي يا تك سيم نوازي را سرلوحه كار خويش قرار داد. عبادي گر چه فرزند ميرزا عبدالله بود ولي مرگ زود هنگام پدر اين فرصت را به او نداد تا از محضرش استفاده كند. بنابراين بعدها نوازندگي سه تار را از خواهران خود خصوصاً ملوك خانم كه سه تار را به شيوۀ پدر مي نواخت فرا گرفت. با اين وجود، عبادي شيوه سه تار نوازي پدر را دنبال نكرد و خود در اين فن، صاحب شيوه مخصوصي شد.

پس از فوت استاد صبا شيوه نوازندگي قدما چندان پيگيري نشد و سه تار نوازي عملاً به سلايق شخصي ميل كرد. به عبارتي هر يك از نام آوران نوازندگي اين ساز با استفاده از منابع مختلف و لحاظ سليقه هاي شخصي به الگوهاي متفاوتي از نوازندگي سه تار دست يافتند. اين تفاوت ها به گونه اي است كه يك شنونده كم آشنا هم با چند بار گوش دادن متوجه آن ها مي شود. از شاگردان مستقيم ابوالحسن صبا مي توان به دكتر داريوش صفوت، دكتر تفضلي و محمود تاجبخش اشاره كرد.

از ديگر نوازندگان مطرح سه تار مي توان به نام هاي عطا جنگوك، داريوش پيرنياكان، مسعود شعاري، بهداد بابايي، رامين جزايري و فرشاد توكلي اشاره كرد كه برخي از ايشان تلفيقي از شيوه هاي گوناگون همراه با سليقه هاي شخصي را در سه تار نوازي سنتي دنبال مي كنند و برخي ديگر مانند رامين جزايري و فرشاد توكلي دنباله رو شيوه ابوالحسن صبا هستند.

سه تار سازي سبك، كم حجم و نسبتاً ارزان قيمت است و صدايي ملايم دارد. به همين دليل علاقه مندانش بيشتر از ديگر سازهاي ايراني مانند تار، سنتور و كمانچه هستند. 

منبع:farabisoft.com

تقسيم بندي سازهاي ايراني

۳۳ بازديد
1- سازهاي مضرابي (زهي زخمه اي)
مانند : تار- سه تار- عود –دو تار- بينجو- تنبور –رباب –قانون –چنگ

اين دسته از سازهاتشكيل شده اند از يك شكم در ته ساز، يك گردن يا دسته و محل قرار گرفتن انگشتان دست چپ؛ و يك سر كه گوشي هاي كوك در آنجا قرار گرفته اند. سيمها با تعداد مختلف در ته ساز  به طريقي ثابت و به موازات طول ساز، شكم و گردن را طي كرده، دور گوشي ها پيچيده مي شوند.
در برخي از سازها، شكم دو قسمتي است (تار و كمانچه و...) و گاه بر روي يك يا هر دو قسمت آن پوست كشيده شده كه غالباً از شكمبه گوسفند تهيه مي شود..
برخي از اين سازها با انگشت و برخي با مضراب نواخته مي شود. شكل مضراب در سازها متفاوت است، گاه فلزي و گاه از جنس شاخ يا پلاستيك و ... است.

 2- سازهاي مضرابي (زهي كوبه اي)
مانند: سنتور
 
3- سازهاي آرشه اي
مانند: كمانچه –قيچك
 
4-  سازهاي بادي
مانند: ني –سرنا –كرنا –دوزله –ني انبان –بالابان

5-  سازهاي ضربي
مانند: تنبك –تنبك زورخانه اي –دهل –دايره –نقاره –گورگه
مبنع:1ahang.com

حسين عليزاده

۴۱ بازديد

حسين عليزاده سال ۱۳۳۰ در منطقه سيد نصر الدين بازار تهران متولد شد. دوره‌هاي آموزش موسيقي را در هنرستان موسيقي تهران زير نظر استاداني چون هوشنگ ظريف و حسين دهلوي طي كرد و پس از راه يابي به رشته موسيقي دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران از محضر ديگراني چون حبيب‌الله صال حي،محمود كريمي، علي اكبر شهنازي،داريوش صفوت، نورعلي خان برومند، سعيد هرمزي، يوسف فروتن و عبدالله خان دوامي نكته هاي نوازندگي تار و سه تار و رديف موسيقي سنتي ايران در سطوح عالي را فرا گرفت.
عليزاده از سال‌هاي ابتدايي دهه پنجاه به تدريس دركانون پرورش فكري كودكان و پرداخت و همزمان شكل دهي گروه مركز حفظ واشاعه و شيدا و عارف و گروه سازهاي ملي و حضور در برنامه‌هاي موسيقي جشن و هنر شيراز را دنبال كرد كه حاصل آن تدوين و اجراي دستگاه ماهور توسط گروه مركز حفظ و اشاعه (جشن هنر شيراز۱۳۵۴) و كنسرت نوا با خوانندگي پريسا (فاطمه واعظي) در سال ۱۳۵۵ همين جشن بود.
در اين سالها عليزاده با ساخت و اجراي قطعاتي چون سواران دشت اميد و حصار فرمي تازه را به موسيقي ايراني اضافه كرد كه نبوغ وي دراين زمينه را نشان داد.
ساخت كنسرتوي ني و اركستر با عنوان نينوا در سالهاي ابتدايي دهه شصت نام عليزاده را بيش از گذشته بر زبان ها جاري ساخت. اين قطعه كه با ني جمشيدعندليبي به عنوان تكنواز ني اجرا شد، از جمله شاخص ترين قطعات تاريخ موسيقي ايران به شمار مي رود كه عليزاده آن را با الهام از تحولات سالهاي ابتدايي دهه شصت تصنيف كرد.
پس از تعطيلي و توقف موسسه چاووش، عليزاده براي ادامه تحصيل موسيقي به دانشگاه آزاد برلين رفت و در سال‌هاي مياني دهه شصت به ايران بازگشت و گروه شيدا و عارف را بازسازي كرد كه حاصل آن كنسرت شور انگيز با صداي شهرام ناظري ، صديف تعريف و بيژن كامكار در تالار وحدت بود. اين كنسرت بعدها با صداي شهرام ناظري در آلبومي به همين نام انتشار عمومي يافت.
پس از آن عليزاده به تجربه در ساخت انواع موسيقي پرداخت كه در زمينه موسيقي ايراني در قالب تكنوازي مي توان به آثاري چون تركمن، پايكوبي، همايون(با سه تار) و ماهور، هجراني، همنوايي، نوا (تار) در زمينه گروه نوازي آلبوم هاي راز ونياز (با صداي عليرضا افتخاري) صبحگاهي (با صداي محسن كرامتي) و آثاري به صورت گروه نوازي (آواي مهر،راز نو، به تماشاي آبهاي سپيد، ني نوا، عصيان و وارياسيون كردي) اشاره كرد.
عليزاده در زمينه موسيقي فيلم هم تجربه‌هاي موفقي داشت كه از جمله آنها مي‌توان به موسيقي فيلم‌هاي چوپانان كوير (حسين محجوب)، دل شدگان (علي حاتمي)، گبه (محسن مخملباف)، عشق طاهر (محمد علي نجفي)، ايران سراي من است (پرويز كيمياوي)، زماني براي مستي اسب‌ها (بهمن قبادي)، ابر و ‌آفتاب (محمود كلاري)، ميراث كهن (سيد محمد مير سلطاني)، زشت و زيبا (احمد رضا معتمدي)، لاك پشت‌ها هم پرواز مي‌كنند (بهمن قبادي)، نيومانگ (بهمن قبادي) و موسيقي متن سريال تلويزيوني زير تيغ اشاره كرد.
وي همچنين درزمينه انتشار كتاب و آلبوم‌هاي آموزشي تجربه‌هاي موفقي داشت كه انتشار ده قطعه براي تار (در ۴ جلد) رديف ميرزا عبدالله (اجرا باتار و سه تار)، دستور تار و سه تار دوره متوسطه تا پيشرفته (كتاب ونوار) بوسه‌هاي باران (مجموعه تصانيف) و پارتيتور قطعه نوا از جمله كارهاي وي در اين زمينه است.
حسين عليزاده از سال‌هاي پاياني دهه ۷۰ همكاري خود را با محمد رضا شجريان وكيهان كلهر و همايون شجريان آغاز كرد كه حاصل آن اجراي كنسرت‌هاي مختلف در اروپا وامركا و كنسرت همنوا بابم در تهران (تالار كشور) بود. حاصل همكاري شجريان و عليزاده آلبوم‌هاي فرياد، همنوا بابم، داد و بيداد، زمستان و نوا بود.
عليزاده در سال ۸۳ با ژيوان گاسپاريان همكاري مشتركي داشت كه حاصل آن كنسرتي در كاخ نياوران بود كه بعدها اين كنسرت در قالب آلبومي به نام به تماشاي آبهاي سپيد انتشار عمومي يافت و تا مرحله نهايي جايزه گرمي براي بخش موسيقي جهاني پيش رفت. حسين عليزاده در كمك به ساخت سازهاي تازه تجريه‌هاي موفقي داشت كه از آن ميان مي‌توان به ابداع سازهاي سلانه و شور انگيز اشاره كرد كه هم اينك نيز در كنسرت‌هايش از آن بهره مي‌گيرد. همچنانكه در معرفي سازندگان سازها نيز پيشگام بود و دركنسرت‌هاي خود از سازندگان سازهايي كه خود با آنها تكنوازي مي كرد در بروشور كنسرت ياد كرده است.
http://www.1ahang.com

توصيه هاي مربيان بزرگ موسيقي به هنرجويان

۳۰۴ بازديد

 

1- هر روز زمان معيّني تمرين كردن، بهتر از آن است كه فقط يك روز در هفته ولي به مدّت طولاني تمرين كنيد!

2- هرگز نگوييد بايد تمرين كنم، بلكه بگوييد مي خواهم تمرين كنم!

3- كُند نواختن و تند نواختن هر دو خطاهاي بزرگي هستند!

4- ساز خود را دوست بداريد!

5- با آرامش و شادي تمرين كنيد!

6- كسي كه تلاش نميكند نبايد انتظار پيشرفت و تشويق داشته باشد!

7- هر درس جديد را ابتدا با سرعت كم تمرين كنيد و سپس به تدريج به سرعت اصلي برسانيد!

8- كسي كه هر روز تمرين مي كند زودتر و بهتر درس ها را فرا ميگيرد!

9- هنگام اجرا براي ديگران، در انتخاب قطعه دقّت كنيد: بهتر است قطعه ي متوسّطي را خوب بنوازيد تا قطعه ي سختي را متوسّط!

10- هنگام تمرين هميشه فكر كنيد معلّمتان ناظر بر تمرين شماست!

11- تمرين، استادساز است!

tar-3tar.persianblog.ir