اين سازها در گروه بندي سازهاي موسيقي سنتي ايران در گروه سازهاي زهي زخمه اي
قرار مي گيرند .اكثر قريب به اتفاق سازهاي زهي زخمه اي تشكيل شده اند از يك شكم در ته ساز ،
يك گردن يا دسته ( محل قرار گرفتن انگشتان دست چپ) و يك سر كه گوشي هاي مربوط به كوك
در آنجا قرار گرفته اند .
در ساز تار ، قسمت شكم دو قسمتي است كه به قسمت كوچكتر نقاره و به قسمت بزرگتر
كاسه مي گويند .
تار 
تار از بيش از يكصد سال گذشته يكي از سازهاي مهم و محبوب موسيقي ايراني به شمار مي آيد و
مورد توجه همه ي طبقات مردم قرار گرفته است .
اين ساز داراي 4 قسمت : پنجه - دسته - كاسه و نقاره مي باشد كه روي قسمت كاسه و نقاره پوست
كشيده شده است .
اين ساز در گزوه سازهاي زهي زخمه اي و دسته ي آن داراي دستان بندي ( پرده بندي )مي باشد .
روي ساز امروزه 28 پرده بسته مي شود كه 15 عدد سه لايي و 13 عدد 4 لايي است .جنس پرده ها از زه
يا روده ي گوسفند بوده كه اخيرا از نوع نخي و پلاستيكي آن نيز استفاده مي كنند .تار داراي 6
سيم فلزي كه سيم هاي اول و دوم و پنجم از آلياژي فولادي و سيم هاي ديگر از جنس
آلياژ روي - مس و برنز است . اين ساز توسط مضراب يا زخمه اي به طول حدود سه سانتي متر
نواخته مي شود .
اين ساز داراي 4 سيم مي باشد و سيم ها توسط ناخن انگشت سبابه نوازنده مرتعش مي شود .
اين ساز هم مانند تار داراي پرده بندي مي باشد . وسعت صوتي اين ساز مشابه تار
دو اكتاو و يك ششم كوچك است .
كاسه ساز چوبي و تقريبا كروي كه سطح آن گلابي شكل است مي باشد. روي كاسه
صفحه ي نازك چوبي تعبيه شده و به منظور خروج صدا چند سوراخ روي آن قرار دارد .
تار و سه تار داراي يك خرك مي باشند كه روي چوب كاسه(در سه تار ) و پوست كاسه
( در تار ) قرار مي گيرد و در سمت ديگر شيطانك وجود دارد كه جدا كننده ي دسته از پنجه مي باشد .
از معروف ترين نوازندگان تار مي توان به ميرزا عبدالله - علي اكبر شهنازي - آقا حسينقلي -
موسي معروفي - كلنل علينقي وزيري - درويش خان -لطف الله مجد - نصرالله زرين پنجه -
نورعلي برومند - جليل شهناز - محمد رضا لطفي و حسين عليزاده - داريوش طلايي -
هوشنگ ظريف - فرهنگ شريف اشاره كرد .
از نوازندگان بزرگ سه تار نيز مي توان از احمد عبادي و جلال ذوالفنون و مسعود شعاري ياد كرد .
جلال ذوالفنون علي اكبر شهنازي جليل شهناز
هوشنگ ظريف ميرزا عبدالله فرهنگ شريف-محمدرضا لطفي احمد عبادي
honaroandishe.com