جليل شهناز هنرآموخته مكتب خانوادگي اش و رشد يافته در محيط هنرپرور اصفهان است. هنر موسيقي شهناز معني كلاسيك موسيقيست، شهناز هنرمنديست از تبار مطربان قديم ايران زمين.
بداهه نوازي هاي شهناز در تاريخ موسيقي ايران بي نظير و همواره زبانزد بوده است. اين پختگي و تسلط او روي حالتها و فضاهاي موسيقي ايراني را حتي مي توان در اجراهاي دوره جواني او ديد كه نشاندهنده نبوغ اوست. از مشخصه هاي مهم جليل شهناز شناخت بالاي او روي ساز تار است؛ شهناز تار را رام شده در دست دارد و به هر سو كه خواهد مي برد( نكته اي كه بسياري از تارنوازان جديد در آن ضعف بسيار دارند!) 
سه گاه جليل شهناز
در دست راست، فشار روي مضراب و خرك، زاويه مضراب نسبت به سيم، سرعت برخورد آن با سيم، فاصله محل برخورد مضراب با سيم نسبت به خرك و نوع قرار گرفتن مضراب در دست، همه و همه در جمله جمله موسيقي او با دقت و ظرافت مورد بررسي قرار گرفته و با مهارت نواخته مي شود.
ريزهاي او نسبت به نوع موسيقي گاهي سريع، گاهي شمرده و شفاف است. اين ريزها در جملات مختلف موسيقي نسبت به اقتضاي قطعه استفاده مي شود و در موارد بسياري، قطعات، حتي بدون ريز و فقط با مضرابهاي متنوع تك اجرا مي شود و گاهي با كندكاري دست چپ ... 
قسمتي از كنسرت جليل شهناز
جليل شهناز
در استيل نوازندگي شهناز هيچگونه انقباضي ديده نمي شود و همواره عضلاتش لخت و نرم است. در اين نوشته قصد نداريم به نواسازي شهنازي بپردازيم، ولي بايد اشاره كنيم كه نوازندگي شهناز با تغيير مقامها تا اندازه اي تغيير سبك مي دهد؛ نيز با تغيير سازهاي همنواز ... دقيقا" اين اتفاق در ساز احمد عبادي ديده مي شود. با اين حال عده اي سه تار نوازي احمدعبادي را فقط با تك سيم و مضرابهاي شمرده و چپهاي قوي مي شناسند در صورتي كه عبادي هم با سه تارهاي گوناگون در دستگاههاي مختلف با اركسترهاي متفاوت اجراهاي متفاوت داشته. اين از مشخصه هاي هنرمندان قديمي بود كه موسيقي را با احساس و نه ماشيني مي نواختند و بدون تعصب به نتيجه صداي همنوازي يا تكنوازيشان توجه مي كردند.
