- حدود 80 سانتي متر نخ قرقره را با گره زدن يا خيس كردن و يا استفاده از مقدار كمي سريش به دور گوشي مي پيچانيم (در جهت خلاف عقربه هاي ساعت )
- حدود 120 سانتي متر از سيم مورد نظر را جدا كرده ودو سر آن را به صورت زنجير وار مي پيچيم؛البته چندين روش براي حلقه كردن سيم وجود دارد كه در اينجا يك روش را توضيح مي دهيم. براي اين منظور حدود 5 سانتي متر از سر سيم را روي طول سيم قرار مي دهيم، طوريكه يك حلقه درست شود ، بعد با انگشت اشاره و شست حلقه را مي فشاريم و با انگشتان دست ديگر شروع به تاباندن سيم مي كنيم. بايد دقت نمود كه سيمها بصورت زنجير و بهم بافته شوند و يكي تنها بدور ديگري بيچيده نشود. در اين قسمت نيز ميتوان از دستگاه كوچكي به نام سيم تاب كه توسط استاد قنبري مهر طراحي شده هم كمك گرفت. براي اطمينان از گره درست و سالم مي توان پس از انداختن سيمها هر كدام را با دست گرفته و كشيد تا از باز نشدن آن در ضمن نوازندگي حتم داشته باشيم.در ضمن هر جفت سيم در تار حتما بايد از يك قرقره جدا شود.چون اين احتمال وجود دارد كه جنس سيمهاي هر قرقره متفاوت باشد و صداي يك جنسي ندهد. به همين دليل نيز در صورت پاره شدن و يا آسيب يك سيم, هر دو سيم با هم تعويض ميشود.(يك پيشنهاد مفيد اين است كه قبل از گره زدن سيم اصلي , و از انجايي كه گره سيم براي كوك ماندن ساز بسيار مهم است, مي توان با استفاده از سيمهاي كهنه كه از روي ساز باز مي شود چندين بار گره زدن را تمرين كرد و در نهايت سيم نو را گره زد.)
- يكي از دو سر حلقه شده سيم را كه گره ضعيفتري دارد را به نخ قرقره گره مي زنيم و سر ديگر كه گره حلقه بهتر شده را در سيم گير قرار مي دهيم، سپس در حاليكه گوشي را در جهت خلاف عقربه هاي ساعت مي پيچانيم، با دست ديگر سيم را مي كشيم كه محكم و در حالت كشش به دور گوشي بسته شود .اين كار باعث ميشود تا سيم روي گوشي فر نخورد چون در صورت فر خوردن در زمان نوازندگي به آهستگي كوك باز مي كند و نوازنده را آزار مي دهد. بايد توجه داشت كه سيم به صورت نامنظم روي گوشي پيچيده شودو به اصطلاح سيم روي سيم بيفتد و خود را محكم كند و در حين نوازندگي كشش سيم كم نشود . اما در دورهاي آخر سيم بايد در راستاي شيار شيطانك بسته شود كه سيم از روي گوشي تا شيطانك به صورت صاف قرار گيرد .
- بعد از كوك كردن سيم، چندبار آنرا گرفته و به آرامي به سمت بالا در حدود يك سانتيمتري مي كشيم كه در اين صورت سيم مقداري كش مي آيد كه با كوك كردن مجدد به فركانس مورد نظر مي رسيم .( نكته ايمني بسيار مهم اينكه به دليل احتمال پاره شدن سيم در زمان كشيدن سيم براي اطمينان از محكم شدن گره ويا كشش ان براي جا انداختن سيم , صورت خود را در حين اينكار از ساز به حد كافي دور نگاه داريم).
- نكته بسيار مهمي قابل ذكر است كه در صورت عدم رعايت آن كوك كردن تار يكي از مشكلترين كارهاي دنيا ميشود و آن اينكه در برخي از موارد هنگام كوك كردن، سيم در شيار شيطانك يا خرك حركت نرم خود را ندارد و به اصطلاح گير مي كند. در اينگونه موارد بايد شيارها را به پودر مخصوص(كه خصوصا براي اين كار ساخته ميشود) يا صابون و يا در دسترس تر از همه پودر مغزي مداد (گرافيت) آغشته كرد تا حركت سيم در آنها روان شود .اين كار چنانچه در مقاله كوك تار نيز گفته ايم باعث ثابت ماندن كوك در حين نوازندگي ميشود.
- براي جلوگيري از آسيب رسيدن به پوست و بجا نماندن جاي فشار سيمها بروي كاسه تار در انتهاي دهنه بزرگ (محلي كه سيمهاي تارروي كاسه مينشيند ,حد فاصله خرك وسيمگير)چيزي مثل برشي از كاغذ ، مقواي گلاسه ، تيغ ژيلت ، پوست چند لايه تار ، پوست دف يا چسب كاغذي قرار مي دهيم.
- يك نكته بسيار مهم اين كه پس از انداختن سيم ها, سعي كنيد ته سيم باقي مانده از گره را با خم و راست كردن از بيخ محل گره بشكنيد تا هيچ زايده اي از آن باقي نماند كه در حين نوازندگي در مچ دست ايجاد خراش يا زخم كند.از بريدن يا قطع آن هم خوداري كنيد ,چون حتما از انتها قطع نمي شود و ته سوزن مانندي باقي مي ماند كه در دست فرو مي رود.
- زمان تعويض سيم بستگي به ساعات تمرين روزانه ، فشار دست نوازنده ، مرغوبيت سيم، رطوبت محيط و ... دارد . معمولا سيم ها بعد از مدتي دچار زنگ زدگي ، رنجه شدن در قسمت پشت پرده ها ( در اثر انگشت گذاري ) ، عدم پايداري كوك ، دو صدايي و گز زدن مي شوند كه در اين صورت بايد تعويض شوند .اين زمان از چند روز براي نوازنده پرتمرين حرفه اي , تا چند ماه براي نوازنده تفنني مي تواند متفاوت باشد.
tar-3tar.mihanblog.com