هوش موسيقيايي يكي از هوش هايي است كه گاردنر(1983)در نظريه ي هوش هاي چند گانه مطرح كرد،هوش موسيقيايي مستلزم داشتن توانايي بالا در شنيدن و درك سازماندهي آهنگهاي موزون است،بسياري بر اين عقيده اند كه هوش موسيقيايي با هوش رياضي رابطه دارد ولي گاردنر اظهار كرده كه اين ديدگاه تاثير هيجانها را بر موسيقي ناديده گرفته است.
ويژگي كودكان با استعداد موسيقي:
استعداد موسيقي معمولاً در اوايل زندگي كودك مشخص ميشود در صورتي كه كودك به آلات موسيقي دسترسي داشته باشد در همان اوايل كودكي به سراغ آن ميرود و كنجكاوانه آن را وارسي ميكند،اعجوبه هاي موسيقيدر كودكي موجب شگفتي اطرافيان خود ميشوند.
مطالعه اي كه روي پيانيست هاي آمريكايي صورت گرفته ويژگي هاي مشتركي را ميان آنها مطرح كرده است اين مطالعه نشان داده است كه:
- اغلب آنها در خانواده هايي پرورش يافته اند كه به موسيقي علاقه داشته اند يا حداقل يكي از آلات موسيقي را مي نواخته اند.
- خانواده هاي آنها آموزش موسيقي را براي رشد كودكان خود لازم مي دانسته اند و برنامه هايي براي آموزش موسيقي به فرزندانشان طراحي مي كرده اند.
- خانواده هاي آنها در انتخاب معلم موسيقي حساس بوده اند و سعي مي كردند كه از موسيقي دانان مشهور براي آموزش موسيقي به فرزندان خود استفاده كنند.
- خانواده هاي آنها بر تمرين هاي كودكان نظارت داشته و از آنها مي خواسته اند كه آموزش را جدي بگيرند،اين خانواده ها نظارت بر تمرين هاي كودكان را از وظايف خود تلقي مي كرده اند.
- آموزش موسيقي به اين كودكان براي خانواده هاي آنها اهميت بسياري داشته است و آن را خيلي زودتر از آموزش ساير فعاليت ها نظير ورزش شروع مي كرده اند.
- برجسته بودن اين كودكان در موسيقي معمولاً خيلي زود نمايان شده است بطوري كه دوستان و اطرافيان آنها را از همان كودكي پيانيست خطاب مي كرده اند.