موقع مضراب زدن حتما انگشت كوچك و كناريش و انگشت شصت بايد روي صفحه ثابت باشه . اين نكته را حتما رعايت كنيد . دستتان را به حالت جمع شدگي روي صفحه قرار دهيد مانند شكل . انگشت كناري انگشت سبابه ، هم زمان با آن بالا مي آيد . بعد باهم پايين مي آيند . پس از بازگشت انگشت سبابه به سيم ضربه ميزند و گذر ميكند . انگشت كناري همان جاي اول خود ميماند . براي زدن مضراب نياز به نيروي خاصي نيست ، چون باعث خستگي زود هنگام مفصل انگشت ميشود . بهترين حالت براي مضراب زدن استفاده از سنگيني و وزن انگشت « سبابه » است . مضراب راست هميشه قويتر از مضراب چپ اجرا ميشود .عزيزان دقت نماييد ، قوي بودن مضراب سه تار ارتباطي با محكم زدن ندارد . زماني صداي حجيم و اصطلاحاً پخته ايجاد ميشود كه بتوانيد وزن انگشت را توسط سر ناخن به سيمها منتقل كنيد . اگر ناخن نداريد يا ناخنتان كوتاه است از مضراب استفاده كنيد . خصوصاً مضرابهاي سيمي . چون شفافيت صداي ساز بيشتر ميشود . سعي كنيد انرژي حركت مضراب از پايه انگشت شروع شود . و از بند وسطي انگشت خم شود . بعضي دوستان به اشتباه با بند آخر انگشت « نوك ناخن» مضراب ميزنند . اين مضراب ناقص است و صداي پر قدرتي از ساز ايجاد نخواهد شد .
بعضي دوستان ميپرسيدند كه اگر ناخنم به سيمهاي كناري بخورد مشكلي دارد ؟ در جواب ميگويم : سعي كنيد كه به سيم مورد نظر بخورد . اما چون كوك سيم ها جوري است كه صداها مكمل همديگر هستند اتفاقي نخواهد افتاد اگر ناخن به سيم كناري بخورد ، فقط صدا پرترشنيده خواهد شد . نكته ديگري كه بايد بهش اشاره كرد تمرين مضراب سه تار است . حتما نياز نيست ساز در اختيارتان باشد ، براي تمرين مضراب . ميتوانيد روي پاي خود در هرزمان و مكاني تمرين كنيد . بايد به اين نكته اشاره كنم كه هر قسمتي از سيمها صداي مخصوص به خود را دارد . مثلا اگر نزديك خرك به سيمها مضراب بزنيد ، صدا « زيرتر» خواهد بود . هرچه به سمت دسته برويد صدا بم تر خواهد بود اين نكته را گفتم كه اگر خواستيد احساس هاي مختلفي را ايجاد كنيد با بالا و پايين بردن دست ، روي صفحه ساز ميتوانيد . صداهاي مختلفي را بوجود بياوريد . جهت اطلاع بيشتر از اين موضوع مقاله مكان صحيح براي مضراب را بخوانيد .
انرژي انگشت اشاره جهت مضراب از كجا تأمين مي شود؟
دوستان عزيزم اين سئوالي است كه براي خيلي از بچه ها پيش مي آيد كه انگشت بايد از كجا «خم» شود يا كلاً چرا انگشت آن حالت صحيح را به خود نمي گيرد. گاهي وقت ها هنرجويان به خاطر اين موضوع انگيزه خودشان را براي نواختن از دست مي دهند . عزيزانم اصلاً جاي نگراني نيست چون در ادامه برايتان كاملاً توضيح مي دهم كه چگونه يك حالت ايده آل به انگشتتان بدهيد . انرژي انگشت اشاره بايد از مفصل اصلي كه پائين ترين قسمت انگشت « طرف خود دست » است تأمين شود. بعد كه انگشت كامل بالا آمد، سنگيني وزن انگشت به شتاب آن كمك مي كند. حالا انگشتي كه با انرژي مفصل حركت را آغاز كرده و وزن خود انگشت هم چاشني آن شده پائين مي آيد و به سيم برخورد مي كند. وقتي كه ناخن به سيم خورد حالا مفصل وسطي خم مي شود. و انگشت جمع مي شود و به انتها مي رود.
notebnote.com